من موندمو نفس یخ بسته به روی بالش که زیر چانه ام بغل کردم  به تنهایی

بریدم ،  به خدا سخته ، هر روز آرزوی مرگی ميكنم که ازم فراریه ، مثل آرزویی که برای خودم؛ تو را خواستم نزدیک نشدی که هیچ دور و دورتر شدی

خیلی موقعا میخوام با یه شماره جدید زنگ بزنم و یه الو گفتن تو رو بشنوم اما نمیدونم چرا بازم دلم میترسه و بی خیالم میکنه

خیلی وقته به این وبلاگ سر نمیزنی با من قهر هستی ولي حداقل بیا و یه کم اینجا بنویس تا من یه کم آروم شم